ട്രെയിനില്‍ ഇത്തിരി നേരം.... :)

ചെന്നൈ വിളിക്കുന്നു.... (രണ്ടാം ഭാഗം.. )
ഒന്നാം ഭാഗം വായിക്കാത്തവര്‍ താഴെ കാണുന്ന ലിങ്കില്‍ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക..
ഒന്നാം ഭാഗം..

രാവിലെ തന്നെ ഓടി കിതച്ചു കാന്റീനിലേക്ക് ..
റേഡിയോയില്‍ വിരഹ ഗാനം.. ഒരു കസേരയില്‍ വേദനയോടെ പ്രകാശ്‌..
"ഇവനെന്താ നാടകത്തിനു പ്രാക്ടീസ് ചെയ്യുവാണോ?? "
"എന്താടാ എന്താ കാര്യം??? " ഞാന്‍ ചോദിച്ചു..
"അല്ല നമ്മുടെ ട്രിപ്പ്‌ ഉറപ്പിച്ചില്ലേ??? "
"എഹ്.. അതിനാണോ നിനക്കിത്ര സങ്കടം?? "
"ആഹ്.. അതല്ലട.. ട്രിപ്പ്‌-ന്റെ കാശ് കൊടുത്തു.. ബട്ട്‌ പോക്കറ്റ്‌ മണി ഒന്നുമില്ലല്ലോട കയ്യില്‍.. പോക്കറ്റ്‌ മണി കയ്യിലില്ലാതെ എങ്ങനാ ചെന്നയിലോട്ടു പോകുന്നെ??? "
അതൊരു ചോദ്യമായിരുന്നു.. ഒരു നല്ല ചോദ്യം.. ഇത് വരെ ഞാന്‍ ആലോചിക്കാതിരുന്ന ഒരു കാര്യം.. പോക്കറ്റ്‌ മണി..
"ശരിയാ.. എവിടന്നു ഒപ്പിക്കുമെട ഇനി?? ഇനിയിപോ ഉള്ളത് കൊണ്ട് ഓണം പോലെയക്കമെട.."
"എഹ്.. അതെങ്ങനാ.. ,,,,,,,,,,,,,,,,അത് ശരിയവില്ലെട....ഇനി ഒപ്പിക്കാന്‍ വല്ല വഴിയുമുണ്ടോട?? "
"അത് പിന്നെ.. ഒരു കാര്യം ചെയ്യാം??? "
"എഹ്,, എന്താടാ?? എന്ത് ചെയ്യാനാ?? "
"അത്... നീ ആലോചിക്കു.. ഞാനും ആലോചിക്കാം.. എന്തേലും കിട്ടുമോന്നു നോക്കാം... "
അങ്ങനെ ഞങ്ങള്‍ ആലോചന തുടങ്ങി.. ഇരുന്നും നിന്നും കിടന്നു ആലോചിച്ചു.. കാന്റീനിലെ പഴം പൊരി കുറഞ്ഞു വന്നതല്ലാതെ ഐഡിയ ഒന്നും വന്നില്ല..
കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപോള്‍ പ്രകാശ്‌ പതിയെ എന്നോട് ചോദിച്ചു,,
"അളിയാ.. നമുക്ക് കള്ള കടത്തു തുടങ്ങിയാലോ??"
"ഉം.. നല്ല ഐഡിയ.. പക്ഷെ എന്തോന്നെടുത്തു കടത്തും??? "
"എന്നാ പിന്നെ ഒരു കിഡ്നി അങ്ങ് വിറ്റാലോ?? "
"കിഡ്നിയോ??? ആരുടെ??? "
"നിന്റേതു തന്നെ.. "
"പോടാ.. അവന്റെ ഒരു ഐഡിയ.. ഇലക്കും മുള്ളിനും കേടില്ലാത്ത എന്തേലും പറയെടാ.. "
"ഒഹ്.. ഇലയും മുള്ളുമൊക്കെ പെറുക്കി വിറ്റിട്ടെന്തു കിട്ടാന?? "
"ഇലയും മുള്ളും പെറുക്കി വിക്കാന??? ഒരു പഴം ചൊല്ല് പറയാന്‍ സമ്മതിക്കാത്ത മണ്ടന്‍.. "
"ഓഹോ.. നീ പഴം ചൊല്ല് പറഞ്ഞതാണോ?? പഴം ചൊല്ല് പറയുന്ന സമയത്ത് പഴം പൊരിക്ക് പറയാന്‍ നോക്കെടാ... "
ഞങ്ങള്‍ വീണ്ടും ആലോചനയിലേക്ക്..
"ഇനി ഏതായാലും അത് വിടളിയാ.. അതികം ആലോചിച്ചിട്ടൊന്നും കാര്യമില്ല.. വാ കീറിയ ദൈവം വഴിയും കാണിച്ചു തരുമായിരിക്കും എന്ന് വിചാരിക്കാം.. ' ഞാന്‍ പറഞ്ഞു..
"വാ കീറിയ ദൈവം.. എന്താടാ??? "
"ഒഹ്.. എന്‍റെ പൊന്നേ.. അറിയാതെ ഞാന്‍ വീണ്ടും ഒരു പഴം ചൊല്ല് പറഞ്ഞു പോയതാ.. നീ ക്ഷമിക്ക്"
"ആഹ.. നീ പഴ ചൊല്ല് പറഞ്ഞതാണ??... വീണ്ടും വീണ്ടും പഴം ചൊല്ല് പറയുന്ന സമയത്ത് ഒരോ പഴം പൊരിക്ക് പറയെടാ .. ഒരു പഴംചൊല്ലുകാരന്‍ വന്നിരിക്കുന്നു.. "
കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപോള്‍ സുനീറും കാന്റീനില്‍ എത്തി..
"നിങ്ങളെന്താ ക്ലാസ്സില്‍ കയറിയില്ലേ.. " വന്ന ഉടനെ അവന്‍ ചോദിച്ചു..
ചോദ്യം കേട്ടതും ഞാനൊന്നു തിരിഞ്ഞു നോക്കി.. പിറകില്‍ ആരെങ്കിലും ഉണ്ടോ എന്ന്..
"നിങ്ങളോട് തന്നാട ചോദിച്ചത്..തിരിഞ്ഞു നോക്കേണ്ട.. "
"ആഹ.. ഞങ്ങളോടാണോ ക്ലാസ്സില്‍ കേറിയില്ലേ എന്ന് ചോദിച്ചത്??? മേലില്‍ ആവര്‍ത്തിക്കരുത്.. ഹാ.. "
"അതല്ലട.. ട്രിപ്പ്‌-ന്റെ വിശദാംശങ്ങള്‍ സര്‍ ഇന്ന് പറയാം എന്നല്ലേ പറഞ്ഞത്.. അത് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു പോയതാ.. "
"പിന്നെ.. വിശദാംശങ്ങള്‍.. കൊലപാതകത്തിന്റെ വിശദാംശങ്ങള്‍ ഒന്നുമല്ലല്ലോ.. ട്രിപ്പ്‌-ന്റെയല്ലേ.അതിനെക്കാ

ള്‍ വലിയ കാര്യമാ ഞങ്ങള്‍ ആലോചിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്.. അപോഴാ അവന്റെ ഒരു...... പോടേ പോടേ..മെനക്കെടുത്താതെ പോടെ " ഞാന്‍ പറഞ്ഞു..
"അതെന്താട .. അത്രേം വലിയ ഒരു കാര്യം.. "
കാര്യങ്ങള്‍ വിശദമായി അവനും പറഞ്ഞു കൊടുത്തു.. ആലോചനയില്‍ അവനും പങ്കാളിയായി.. പക്ഷെ ഒരു ഐഡിയയും വന്നില്ല..
"ആഹ്.. ഇനി ആലോചിച്ചിട്ട് കാര്യമില്ല.. നമുക്കേതായാലും ക്ലാസ്സിലേക്ക് പോകാം.. വാ കീറിയ ദൈവം വഴി കാണിച്ചു തരും എന്നാണല്ലോ.. " സുനീര്‍ പറഞ്ഞു..
"ആഹ.. നീയും പഴം ചൊല്ലിന്റെ ആളാണല്ലേ..??? കോപ്പ്.. " പ്രകാശിന് ദേഷ്യമായി..
അങ്ങനെ ഞങ്ങള്‍ ക്ലാസ്സിലേക്ക്..
ജാബിര്‍ സര്‍ ആണ് ക്ലാസ്സില്‍.. സര്‍ കാര്യമായി എന്തൊക്കെയോ പറയുന്നു.. എന്താണാവോ???
"സര്‍.. ഞങ്ങളകത്തോട്ടു ??? " ഞാന്‍ ചോദിച്ചു,..
"ഉം.. എന്താ കാര്യം???"
"അല്ല.. ട്രിപ്പ്‌ന്റെ വിശദാംശങ്ങള്‍ അറിയാന്‍ വന്നതാ.. "
"എഹ്.. അപ്പോള്‍ നിങ്ങളും വരുന്നുണ്ടോ ട്രിപ്പ്‌നു..??? " സാറിനു സംശയം..
"അതെന്താ ഞങ്ങള്‍ രണ്ടാം കെട്ടിലുണ്ടായതാണോ??? " പ്രകാശ്‌ കലിപ്പോടെ ചോദിച്ചു,,,
"അതല്ല.. നിങ്ങള്‍ കോളേജില്‍ നിന്നും പോയി എന്നാ ഞാന്‍ വിചാരിച്ചത്..'
"സര്‍.. അങ്ങനെ ഓരോന്ന് കേറി വിചാരിക്കല്ലേ.. " പ്രകാശിന് കലിപ്പടങ്ങിയില്ല..
സര്‍ പിന്നൊന്നും ഞങ്ങളോട് പറഞ്ഞില്ല..പറഞ്ഞിട്ടെന്തു കാര്യം????
ഞങ്ങള്‍ ക്ലാസ്സിലേക്ക്..
"അപ്പോള്‍ നാളെ വ്യ്കിട്ടു മൂന്നു മണിക്കാണ് ട്രെയിന്‍.. മറ്റന്നാള്‍ രാവിലെ ചെന്നയിലെതും.. അവിടെ ഒരു ബസ്‌ ബുക്ക്‌ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.. അടുത്ത അഞ്ചു ദിവസവും ആ ബസിലയിരിക്കും നമ്മുടെ യാത്ര.. " സര്‍ തുടര്‍ന്നു
"സര്‍.. എനിക്കൊരു സംശയം??? " പെട്ടെന്ന് പ്രകാശ്‌ പറഞ്ഞു..
"ഉം.. എന്താടാ??? "
"നമ്മള്‍ പോകുന്ന വഴിക്ക് ട്രെയിന്‍ വല്ല കൊക്കയിലെക്കും മറിഞ്ഞാല്‍ നമുക്കാ ബസ് അവശ്യം വരില്ലല്ലോ.... അങ്ങനെ വന്നാല്‍ ആ ബസിനു വാടക കൊടുക്കേണ്ടി വരുമോ???"
ഠിം.. എല്ലാവരുടെയും ചങ്കൊന്നിടിച്ചു....
"നല്ല സംശയം.. അതാ നിന്നെയൊക്കെ ഒരു പരിപാടിക്കും കൂട്ടാത്തത്.. നാവെടുത്താ നശിക്കുന്നതെ പറയു...... ഇരിക്കെടാ അവിടെ.. "
ഞാന്‍ ബലമായി പിടിച്ചു പ്രകാശിനെ സീറ്റില്‍ ഇരുത്തി..
സര്‍ വീണ്ടും പലതും പറഞ്ഞു തുടങ്ങി..
"ആഹ്.. പിന്നെ വേറൊരു കാര്യം.. ശീജക്ക് എന്തോ കാരണം കൊണ്ട് ട്രിപ്പ്‌ നു വരാന്‍ പറ്റില്ല എന്ന് പറഞ്ഞു.. അവളോട്‌ വാങ്ങിയ കാശ് തിരിച്ചു കൊടുക്കണം.. ആരാ അത് കൊണ്ട് കൊടുക്കുക.. " സര്‍ വളരെ വേദനയോടെ ചോദിച്ചു,,
"അത് ഫായിസ് കൊടുക്കും സര്‍.. അവന്റെ വീട് ശീജയുടെ വീടിന്റെ അടുത്താ " സുനീര്‍ പറഞ്ഞു
'എഹ്.. വീടിന്റെ അടുത്താ.. 40 കിലോ മീറ്റര്‍ ആണോട തെണ്ടി അടുത്ത്.." അവന്‍റെ ചെവിയില്‍ ഞാന്‍ ചോദിച്ചു.
"വാ കീറിയ ദൈവം കാണിച്ചു തന്ന വഴി മുടക്കാതെടാ" അവന്‍ എന്നോട് പതിയെ പറഞ്ഞു..
ഇപ്പോള്‍ എനിക്ക് കാര്യം മനസിലായി..
സര്‍ എന്‍റെ കയ്യില്‍ കാശ് എടുത്തു തന്നു.. ഞാന്‍ അത് വാങ്ങി പോക്കറ്റില്‍ ഇട്ടു..
"ഇന്ന് തന്നെ കൊടുക്കണം.." സര്‍ പറഞ്ഞു..
"ഇപോ തന്നെ കൊടുക്കും സര്‍.. "
അതും പറഞ്ഞു ഞങ്ങള്‍ പുറത്തേക്കു..
"എന്നാലും ഇത് വേണോട?? ട്രിപ്പ്‌ കഴിഞ്ഞു വന്നാല്‍ സര്‍ എന്തായാലും ഈ തട്ടിപ്പ് അറിയും.. പിന്നെന്തിനാ??? " ഞാന്‍ സുനീരിനോട് ചോദിച്ചു..
"ആഹ്.. അപ്പോള്‍ ദൈവം വേറൊരു വഴി കാണിച്ചു തരും.. "
"ആഹ.. അപ്പോള്‍ നീ ഇത് സ്ഥിരമാക്കാനുള്ള പരിപാടിയാണല്ലേ....??? "

ആ ദിവസം കഴിഞ്ഞു.. പിറ്റേ ദിവസം..
റെയില്‍വേ സ്റ്റേഷന്‍..
എല്ലാവരും കെട്ടി ഒരുങ്ങി വണ്ടിയും കാത്തിരിക്കുന്നു..
പ്രകാശ്‌ സുനീറിന്റെ പിറകില്‍ തന്നെയാണ്..
സുനീര്‍ നടക്കുമ്പോള്‍ അവനും നടക്കും,
സുനീര്‍ ഇരുന്നാല്‍ അവനും ഇരിക്കും..
ചുരുക്കി പറഞ്ഞാല്‍ സുനീറിന്റെ നിഴല്‍.. കാരണം സുനീറിന്റെ ചുമതല അവന്റെ കയ്യിലാണല്ലോ..
അവന്‍ ജസീനയുടെ ആങ്ങളയല്ലേ..
എന്നെ കൊണ്ട് ചെയ്യാവുന്നത് ഞാന്‍ ചെയ്തു.. അത്ര മാത്രം..

പെട്ടെന്ന്, ഒരു കാര്യവുമില്ലാതെ വെറുതെ,വെറും വെറുതെ ജാബിര്‍ സര്‍ ഒരു കാര്യം ചോദിച്ചു..
"ആരാ ഇതുവരെ ട്രെയിനില്‍ കയറാത്തവര്‍??? "
ആകെ ഒന്ന് രണ്ടു തവണ മാത്രമേ ട്രെയിനില്‍ കയറിയിട്ടുള്ളു എങ്കിലും ട്രെയിന്‍ തന്നെ കണ്ടു പിടിച്ചത് ഞാനാനെന്നര്‍ത്ഥത്തില്‍ ഞാന്‍ നെഞ്ചും വിരിച്ചു നിന്നു..
ഞാന്‍ നോക്കുമ്പോള്‍ എല്ലാവരും അതെ നില്പ് തന്നെയാണ്.. ഹമ്പടാ..
"ഞാന്‍ ആദ്യമായിട്ട് കയറുവാ.. " പിറകില്‍ നിന്നും ആരോ വളരെ ദയനീയമായി പറയുന്നത് കേട്ടു..
എല്ലാവരും തിരഞ്ഞു നോക്കി.. ഷീനയാണ്‌.. അവളുടെ മുഖത്ത് ഒരു ചമ്മല്‍..
ഞാന്‍ പതുക്കെ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി.. അവളേം കൂട്ടി ഒരു ബെഞ്ചില്‍ പോയിരുന്നു..
ഞാന്‍ നിനക്കെല്ലാം പഠിപ്പിച്ചു തരാം.. ട്രെയിന്‍ ഓടിക്കുന്നത് വരെ എന്നര്‍ത്ഥത്തില്‍ ഞാന്‍ അവളോട്‌ സംസാരിച്ചു തുടങ്ങി..
"എനിക്ക് ശരിക്കും ട്രെയിനില്‍ കയറാന്‍ പേടിയാട.. " അവള്‍ പറഞ്ഞു..
"ഒഹ്.. അതിനെന്താ ഇത്ര പേടിക്കനിരിക്കുന്നത്‌.. ഇതുവഴി കടന്നു പോകുന്ന 100 ട്രെയിനുകളില്‍ 20 എണ്ണമെങ്കിലും കറക്റ്റ് ആയി എത്തേണ്ടടുത്തു എത്തുന്നുണ്ട്.. ബാക്കി മാത്രമേ അപകടത്തില്‍ പെടുന്നുള്ളൂ"
ഞാന്‍ അവളെ സമാധാനിപ്പിച്ചു..
അവള്‍ക്കും ആശ്വാസമായി..
"പിന്നെ വേറൊരു പ്രശ്നമുള്ളത് പാതയാ. കണ്ണൂര്‍ മുതല്‍ കോഴിക്കോട് വരെ വൃത്തികെട്ട പാതയാ.. കുണ്ടും കുഴിയും.. പിന്നെ കോഴിക്കോട് കഴിഞ്ഞാല്‍ കുഴപ്പമില്ല.. " ഞാന്‍ തുടര്‍ന്നു
"നമ്മുടെ നാടെന്താട ഇങ്ങനെ..?? ശോ.. "
"നിന്നെയൊക്കെ തന്നെ പറഞ്ഞാല്‍ മതി.. നീയോക്കെയല്ലേ ഈ സര്‍കാറിന് വോട്ട് ചെയ്തു ജയിപ്പിച്ചത്.. അതിന്റെയ ഈ കാണുന്നത്.. "
"ഉം.. അപ്പോള്‍ അതൊന്നും ഓര്‍തില്ലെട.."
ദൈവമേ.. ഇവള്‍ക്ക് ഭയങ്കര ബുദ്ധി തന്നെ.. ഇത്രേം ബുദ്ധി വേറാര്‍ക്കും കൊടുക്കല്ലേ..!!!
പെട്ടെന്ന് റിഷ ഞങ്ങളുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു.. അവള്‍ക്കെന്തോ സംശയമുണ്ടെന്ന്..
ഉം ഉം ചോദിച്ചോ.. ട്രെയിന്‍ തന്നെ കണ്ടുപിടിച്ചത് ഞാനല്ലേ..
"ടാ. കുറെ സമയമായി. ഹിന്ദിയില്‍ എന്തൊക്കെയോ വിളിച്ചു പറയുന്നു.. "ആനെ കി സംഭാവന ഹേ" എന്നൊക്കെ.. അതെന്താ സംഭവം..?? "
കൊള്ളാം.. നല്ല ബെസ്റ്റ് ചോദ്യം..
ഉത്തരം കറക്റ്റ് ആയി അറിയില്ലെങ്കിലും അറിയുന്നത് പോലെ ഞാന്‍ പറഞ്ഞു കൊടുത്തു..
"അതായത്.. ഈ ഹിന്ദിക്കാരൊക്കെ വെയിറ്റ് ചെയ്യുന്നുണ്ട് ട്രെയിനിനു.. അവന്മാര്‍ക്ക് പെട്ടെന്ന് ബോറടിക്കും.. ബോറടിച്ച പിന്നെ കലിയാകും."
"അത് കൊണ്ട്...???"
"അതുകൊണ്ട് ഹിന്ദിയില്‍ ആനയുടെയും ഉറുമ്പിന്റെയും കഥ പറഞ്ഞു അവന്മാരുടെ ബോറടി മാറ്റുവ.. ഹിന്ദിയില്‍ സംഭാവന എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ ഉറുമ്പ് എന്നാ അര്‍ഥം... "
"പക്ഷെ ആ കഥ എന്താ മലയാളത്തില്‍ പറയാത്തെ?? " അവളുടെ സംശയം തീരുന്നില്ല..
"അത് നമ്മള്‍ മലയാളികള്‍ക്ക് ഒടുക്കത്തെ ബുദ്ധിയല്ലേ.. ഈ കഥയൊക്കെ കേട്ടാല നമുക്ക് ദേഷ്യം വരിക.. അതാ മലയാളത്തില്‍ പറയാത്തത്.. മനസിലായ??"
"ഉം.. ശരിയാ.. മലയാളികളുടെ അടുത്ത് ആനയുടെയും ഉറുമ്പിന്റെയും കഥ പറഞ്ഞാല്‍ തല്ലു കൊളളും.. നീ പറഞ്ഞതു പോലെ മലയാളികള്‍ക്ക് ഒടുക്കത്തെ ബുദ്ധിയല്ലേ.." !!!!
ശരിയാ ശരിയാ.. ഇത്രേം ബുദ്ധി വേറാര്‍ക്കും കാണില്ല. എന്റെമ്മോ..
അങ്ങനെ 3 മണിയായി.. ട്രെയിന്‍ എത്തേണ്ട സമയം...
ഒരു ട്രെയിനിന്റെ ഒച്ച കേട്ടതും ഞാന്‍ ചാടി എണീറ്റ് എല്ലാരും കേള്‍ക്കെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു..
"ദേ.. നമ്മുടെ ട്രെയിന്‍ വരുന്നു.. "
"നമ്മുടെ ട്രെയിന്‍ എന്നാ.. എന്താ നിന്‍റെ തറവാട്ടില്‍ നിന്നും കൊണ്ട് വരുന്നതാണോ അത്?? " പ്രകാശ്‌ ചോദിച്ചു..
"അതല്ലട.. നമുക്ക് പോകേണ്ട ട്രെയിന്‍.. "
ഇത് കേട്ടതും എല്ലാരും ബാഗും കെട്ടുമൊക്കെ എടുത്തു ഒരുങ്ങി നിന്നു..
"പോടാ. ഇത് നമുക്ക് പോകേണ്ട ട്രെയിന്‍ ഒന്നുമല്ല.. നമ്മുടെ ട്രെയിന്‍ ഇന്ന് ലേറ്റ് ആണ്. " ജാബിര്‍ സര്‍ പറഞ്ഞു..
ഠിം.. ഇത് കേട്ടതും എല്ലാവരും പുച്ച ഭാവത്തില്‍ എന്നെ നോക്കി..
"അയ്യേ,, മണ്ടശിരോമണികള്‍.... പോകേണ്ട ട്രെയിന്‍ പോലും തിരിച്ചറിയില്ല.. ഞാന്‍ നിങ്ങളെയൊക്കെ പറ്റിച്ചത.. "
ചമ്മല്‍ ഉള്ളിലൊതുക്കി ഞാന്‍ പറഞ്ഞു..
"ഉവ്വ ഉവ്വ.. " എല്ലാരും ഒരുമിച്ചാ പറഞ്ഞത്..
സമയം പിന്നേം കഴിഞ്ഞു.. കറക്റ്റ് 5 മണിയയപോ ഒരു ട്രെയിന്‍ വന്നു മുന്നില്‍ വന്നു..
എല്ലാരും എണീറ്റു. ഞാന്‍ മാത്രം എണീറ്റില്ല.. ചുമ്മാ എന്തിനാ..
"എന്താടാ നീ ഞങ്ങളെ യാത്ര അയക്കാന്‍ വന്നതാണോ??? " ജാബിര്‍ സര്‍ ചോദിച്ചു..
അപോ ഇതാണല്ലേ നമുക്ക് പോകേണ്ട ട്രെയിന്‍..
"ട്രെയിന്‍ പറന്നു പോകത്തോന്നുമില്ലല്ലോ.. ഞാന്‍ പതിയെ കേറിക്കോളം .. "
ഇത്തവണ ഗോള്‍ അടിച്ചത് ഞാനാ.. എന്നൊട കളി..
എല്ലാവരും ട്രെയിനില്‍ കയറി.. ട്രെയിന്‍ യാത്ര തുടങ്ങുകയായി..
പാട്ടും ബഹളവും കയ്യടിയും ആര്‍പ്പു വിളികളുമായി ഒരു യാത്ര..
ഞാനും പ്രകശുമൊക്കെ പാടുമ്പോള്‍ കൂവലും..
യദാര്‍ത്ഥ കലാകാരന്മാരെ ലോകം ഒരിക്കലും അങ്ങീകരിക്കില്ല എന്നതെത്ര സത്യം..
ഇതിനിടയില്‍ ഞാന്‍ നോക്കുമ്പോള്‍ ഷീന മാത്രം ഒരു കൈ കൊണ്ട് ജനാലയില്‍ പിടിച്ചു മറ്റേ കൈ കൊണ്ട് കഷ്ടപ്പെട്ട് സീറ്റില്‍ അടിച്ചു താളം പിടിക്കുന്നു..
കാരണം കോഴിക്കോട് വരെ പാത കുണ്ടും കുഴിയും നിറഞ്ഞതാണല്ലോ..
കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപോള്‍ എല്ലാവരും കേള്‍ക്കെ ഉച്ചത്തില്‍ ഞാന്‍ പറഞ്ഞു..
"ഷീനെ.. മുറുക്കെ പിടിച്ചോ.. വലിയ ഹംബാ വരുന്നത് ... "]
അത് കേട്ടതും അവള്‍ രണ്ടു കൈ കൊണ്ടും ജനലില്‍ മുറുകെ പിടിച്ചു..
ദൈവമേ.. ഇതെന്തു കൂത്ത്‌.. എല്ലാവരും ഒരു നിമിഷം അന്തിച്ചു നിന്നു..
പിന്നെ എല്ലാവരും ചിരി തുടങ്ങി.. ഷീന ചമ്മലോടെ എന്‍റെ മുഖത്ത് നോക്കി..
ഇപ്പോള്‍ അവള്‍ക്കേകദേശം മനസിലായി, ഞാന്‍ ആക്കിയതാണെന്ന്... അത് അവളുടെ മുഖത്ത് കാണാം..
അത് കണ്ടതും ഞാനുറക്കെ പടി..
"ഐ അം വെരി സോറി.. ഒരു നാലായിരം സോറി........................................................................... "

യാത്ര പിന്നെയും തുടര്‍ന്നു.
--------------------------
രാത്രിയായി.. എല്ലാവരും ഉറങ്ങാന്‍ കിടന്നു..
വേറെ ബര്‍ത്ത് ഉണ്ടായിട്ടും പ്രകാശ്‌ കഷ്ടപ്പെട്ട് സുനീറിന്റെ അതെ ബിര്തില്‍ അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്തു കിടക്കുന്നു..പാവം..
കാരണം... സുനീറിന്റെ ചുമതല അവനാണല്ലോ.. !!!!!!!!!!!!!!
പെട്ടെന്ന് ഉറക്കം ഞെട്ടി സൈഡ് ബെര്‍ത്തില്‍ നോക്കുമ്പോള്‍ പ്രകാഷിനേം സുനീരിനേം കാണുന്നില്ല..
"ഇവന്മാരിതെവിടെപോയി?? "
ഇറങ്ങി നോക്കുമ്പോള്‍ പ്രകാശ്‌ ബാത്ത് റൂമിന്റെ അടുക്കല്‍ നില്‍ക്കുന്നു.. ഞാന്‍ അങ്ങോട്ട്‌ ചെന്ന്..
"എന്താടാ ഇവിടെ നില്‍ക്കുന്നെ..?? "
"അത് സുനീര്‍ ബാത്ത് റൂമില്‍ പോയിരിക്കുവ.. "
"അതിനു നീയെന്തിനാ ഇവിടെ കാവല്‍ നില്‍ക്കുന്നത്??? "
"ജസീനയുടെ ബാപ്പയുടെ ശബ്ദം ഓര്‍ത്തിട്ടാടാ തെണ്ടി.. നീയൊക്കെ കാരണം മനുഷ്യന് ഉറങ്ങാന്‍ പറ്റാതായി.."
"ആഹ്.. അത് വിട്.. കുടിക്കാന്‍ വെള്ളമുണ്ടോട നിന്‍റെ കയ്യില്‍.. എന്‍റെ കയ്യിലുണ്ടായിരുന്നത് തീര്‍ന്നു.. അതാ."
"എന്റെം തീര്‍ന്നു.. ഞാന്‍ നിന്നോട് ചോദിയ്ക്കാന്‍ വരുവായിരുന്നു.. "
"ന്യന്നായി.. "
"വാ.. വേറാരോടെലും ചോദിക്കാം.. "
അങ്ങനെ ഷീനയുടെ അടുത്തേക്ക്.. അവള്‍ മുകളിലെ ബര്‍ത്തില്‍ കിടന്നുറങ്ങുകയാണ്..
കയ്യിലുണ്ടായിരുന്ന കുപ്പി എടുത്തു അവളുടെ തലക്കിട്ടു ഒരേറു കൊടുത്തു. ഭാഗ്യം.. ഉന്നം തെറ്റിയില്ല.. കറക്റ്റ് അവളുടെ തലയില്‍ തന്നെ കൊണ്ട്..
അവള്‍ ഞെട്ടി എണീറ്റു..
"എന്താടാ??/ "
"കുടിക്കാന്‍ കുറച്ചു വെള്ളം വേണം??"
അവള്‍ ബാഗില്‍ നിന്നും വേറെ ഒരു കുപ്പിയെടുത്തു ഒരൊറ്റയേറ്..
ഭാഗ്യം.. ഇത്തവണയും ഉന്നം തെറ്റിയില്ല.. എന്‍റെ തലയ്ക്കു തന്നെ കൊണ്ടു.
ഏറു കിട്ടിയാലെന്ത് വെള്ളം കിട്ടിയല്ലോ എന്നാ സമാധാനത്തില്‍ ഞാന്‍ കുപ്പി എടുത്തു നോക്കി.. കഷ്ടം.. അതിലും വെള്ളമില്ല..
ഓഹോ.. അപ്പോള്‍ കഷ്ടപ്പെട്ട് ബാഗില്‍ നിന്നും കുപ്പിയെടുത്തത് എന്നെ എറിയാന്‍ വേണ്ടി ആയിരുന്നല്ലേ.. മിടുക്കി..
ഇനിയെന്ത് ചെയ്യും ദൈവമേ..
നോക്കുമ്പോള്‍ ഒരു തടിച്ച തമിഴന്‍ താഴെ ബര്‍ത്തില്‍ കിടന്നുറങ്ങുന്നു.. അയാളുടെ തലയുടെ അടുത്ത് രണ്ടു ലിറ്റര്‍ കുപ്പി നിറയെ വെള്ളം...
ഞാന്‍ പതിയെ അയാളുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു.. ഒച്ചയുണ്ടാക്കാതെ വെള്ളം കുപ്പി എടുത്തു.. രണ്ടു സിപ് കുടിച്ചു കുപ്പി പ്രകാശിന് കൈമാറി..
പിന്നെ ഞാന്‍ തടിയന്റെ കൂര്‍ക്കം വലിയുടെ സംഗീതം ആസ്വദിച്ച് തിരിച്ചു നോക്കിയ ഞാന്‍ ഞെട്ടിപ്പോയി.. കുപ്പിയില്‍ ഇച്ചിരി മാത്രം വെള്ളവുമായി പ്രകാശ്‌..
പിറകില്‍ വെള്ളം കിട്ടിയ സന്തോഷത്തില്‍ ഒരുപാട് ആശ്വാസ മുഖങ്ങള്‍.. റിഷ,ഹസ്നി,ഷീന,അന്‍സാര്‍.........
ദൈവമേ.. പാവം മനുഷ്യന്‍..
പ്രകാശിന്റെ കയ്യില്‍ നിന്നും കുപ്പി വാങ്ങി പുറത്തേക്കു കളയാന്‍ ഒരുങ്ങവേ പ്രകാശ്‌ എന്‍റെ കയ്യില്‍ കടന്നു പിടിച്ചു..
"നിനക്കൊക്കെ ഒരു പച്ച മനുഷ്യനായി ജീവിച്ചൂടെട.. കുറചെങ്കില്‍ കുറച്ചു വെള്ളം അയാള്‍ക്ക് വേണ്ടി കരുതി വെച്ചൂടെ..??? "
അവനിലെ മനുഷ്യ സ്നേഹി ഉണരുകയായിരുന്നു..
"എടാ.. വെള്ളം എവിടെയേലും കളഞ്ഞു പോയെന്നു അയാള്‍ ആശ്വസിചോട്ടെട. "
പക്ഷെ അവന്‍ അതിനു സമ്മതിച്ചില്ല.. എന്‍റെ കയ്യില്‍ നിന്നും കുപ്പി വാങ്ങി തടിയന്റെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി..
ഞാന്‍ ബര്‍ത്തിന്‍റെ മുകളിലേക്കും..
കുപ്പിയുമായി തടിയന്റെ തലയ്ക്കു അടുത്ത് എത്തിയതും കുപ്പി ഒന്ന് ചളുങ്ങി.. ഒച്ച കേട്ട തടിയന്‍ ചാടി എണീറ്റു..
നോക്കുമ്പോള്‍ കയ്യില്‍ കുപ്പിയും മുഖത്ത് നിറയെ പുഞ്ചിരിയുമായി ഒരു മനുഷ്യ സ്നേഹി..
അയാള്‍ തന്‍റെ തല ഭാഗത്തേക്ക്‌ നോക്കി.. ഇത് അത് തന്നെ..
അയാള്‍ പ്രകാശിന്റെ കോള്ളറിന് കുത്തി പിടിച്ചു,,
തമിഴില്‍ എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു..
അവനൊന്നു ചിരിച്ചു കാണിച്ചു.. കാരണം അവനൊന്നും മനസിലായില്ല..
ചിരിയും കൂടി കണ്ടതോടെ അവന്റെ കരണം നോക്കി ഒന്ന് കൊടുത്തു അയാള്‍..
"ഠിം.." മനുഷ്യ സ്നേഹത്തിനു ലഭിച്ച അംഗീകാരം..
എല്ലാവരും ഉണര്‍ന്നു,,
ഞാന്‍ പതിയെ തല ഉയര്‍ത്തി ചോദിച്ചു..
"എന്താടാ?? എന്താ കാര്യം??? "
"നിനക്ക് കാര്യം അറിയില്ല അല്ലേ???? ഇറങ്ങി വന്നാല്‍ പറഞ്ഞു തരാടാ .. "
"അതെനിക്കറിയാം.. അതല്ലേ ഞാനിറങ്ങാത്തത്"
ശബ്ദം കേട്ട് ജാബിര്‍ സര്‍ ഓടി വന്നു..
തടിയന്‍ എല്ലാം സര്‍ നോട് പറഞ്ഞു.. സര്‍ പ്രകാശിന്റെ നേരെ തിരിഞ്ഞു..
"നിനക്കൊക്കെ മനുഷ്യന്മാര്‍ ജീവിക്കുന്നത് പോലെ ജീവിച്ചൂടെ???" സര്‍ ചോദിച്ചു..
"ശരിയാ സര്‍.. ശരിയാ. " ഞാന്‍ സര്‍ നെ പിന്തുണച്ചു..
സര്‍ തടിയനോട് സോറി-യും പറഞ്ഞു തിരിച്ചു പോയി..
എല്ലാവരും വീണ്ടും പഴയത് പോലെ ഉറക്കത്തിലേക്കു..

----------------------
ആ സംഭവത്തിന്‌ ശേഷം പലരും പറയാതെ പറഞ്ഞത്...
ജാബിര്‍ സര്‍.. :
"ദൈവമേ.. ഒന്നാമത്തെ ദിവസം തന്നെ ഇതാണെങ്കില്‍ രണ്ടു മൂന്നു ദിവസം കൂടി കഴിയുമ്പോള്‍ എന്തായിരിക്കും.. കൊണ്ടു വന്ന അത്രേം ആളെ എനിക്ക് തിരിച്ചു കൊണ്ടു പോകാന്‍ സാധിക്കണേ... "

തമിഴന്‍ :
" നീയൊക്കെ ഈ സ്വഭാവവും കൊണ്ടു ചെന്നയിലേക്കല്ലേ പോകുന്നത്.. നിനക്കൊക്കെ ഉള്ളത് അവിടന്ന് കിട്ടിക്കോളും. "

പ്രകാശ്‌.. :
"ഇല്ല.. ഇനി ഒരു അബദ്ധവും കാണിക്കില്ല.. ഞാന്‍ മാന്യനാവുന്നു.. ഇനി എവിടന്നും ഒന്നും കിട്ടില്ല ."

"ഉവ്വ. ഉവ്വ.. കിട്ടില്ല. .നീയല്ലേ പോകുന്നത്.. കിട്ടിക്കോളും.. ഇല്ലേല്‍ ഞാന്‍ വാങ്ങി തരും.. "
എന്ന് ഞാന്‍..
(ചിലപ്പോള്‍ തുടരും.. )